
vrijdag, augustus 19, 2005
Sacha de Boer exposeert
Foto's van Sacha de Boer zijn van 5 september tot begin december te zien in galerie Artisit, Rijnstraat 197 te Amsterdam.
Daar lezen wij:
Het zien van een wereld in een simpele zandkorrel, het zien van schoonheid in zoiets als lichtval, een bouwput, het vangen van een bepaald moment en daardoor de tijd even stilzetten, dat is wat Sacha ziet, dat is wat haar zo fascineert aan fotograferen. De foto’s die ze maakt ontstaan door toevallige ontmoetingen, ze kunnen onmogelijk afgedwongen worden en daarom heeft zij eigenlijk altijd een camera op zak. Een goede foto moet voor haar echter wel altijd voldoen aan haar zogenaamde GPEs- schaal: Geometrisch, Poëtisch en Esthetisch.
Sacha’s fotografie staat haaks op de ellende in de wereld waar zij door haar werk voor het NOS journaal mee geconfronteerd wordt. De harde realiteit wordt in haar foto’s verruild voor een verstilde, poëtische werkelijkheid. Op het eerste gezicht treffen de foto’s de beschouwer door het ontroerende spel van licht en donker, waarna de serene rust in compositie de puurheid van structuur, lijnen en vormen onthult. De Boer laat ons met haar fotografische werk een diepgaande esthetische realiteit zien die tegelijkertijd de lyriek van vervlogen tijden bezit.
Daar lezen wij:
Het zien van een wereld in een simpele zandkorrel, het zien van schoonheid in zoiets als lichtval, een bouwput, het vangen van een bepaald moment en daardoor de tijd even stilzetten, dat is wat Sacha ziet, dat is wat haar zo fascineert aan fotograferen. De foto’s die ze maakt ontstaan door toevallige ontmoetingen, ze kunnen onmogelijk afgedwongen worden en daarom heeft zij eigenlijk altijd een camera op zak. Een goede foto moet voor haar echter wel altijd voldoen aan haar zogenaamde GPEs- schaal: Geometrisch, Poëtisch en Esthetisch.
Sacha’s fotografie staat haaks op de ellende in de wereld waar zij door haar werk voor het NOS journaal mee geconfronteerd wordt. De harde realiteit wordt in haar foto’s verruild voor een verstilde, poëtische werkelijkheid. Op het eerste gezicht treffen de foto’s de beschouwer door het ontroerende spel van licht en donker, waarna de serene rust in compositie de puurheid van structuur, lijnen en vormen onthult. De Boer laat ons met haar fotografische werk een diepgaande esthetische realiteit zien die tegelijkertijd de lyriek van vervlogen tijden bezit.
Hugh Pinney schnabbelt bij Sky News
Zappend op de late woensdagavond kwam ik uit bij Sky News, en wel het altijd interessante onderdeel "The Papers", waarin een vaste gast de kranten van de volgende dag bespreekt met de presentatoren. Meestal is de gast een redacteur van een ochtendblad, maar deze keer was er een nieuwe "reviewer" en wel Hugh Pinney van GettyImages News and Sports te Londen. Hij besprak dan ook vooral de keuze van foto's door de diverse dagbladen. Zijn lof voor The Independent was niet echt een verrassing, want de foto op de voorpagina kwam rechtstreeks van Getty News zelf.
Opmerkelijk was wel dat de presentatoren zinnige vragen over nieuwsfotografie stelden. Pinney zelf was duidelijk nog niet zo aan het medium televisie gewend.
Wie wil zien of hij zich voortaan beter op zijn gemak voelt kan woensdagavond om 0.45 een blik op Sky News werpen. (Ook op andere avonden een aanrader.)
Opmerkelijk was wel dat de presentatoren zinnige vragen over nieuwsfotografie stelden. Pinney zelf was duidelijk nog niet zo aan het medium televisie gewend.
Wie wil zien of hij zich voortaan beter op zijn gemak voelt kan woensdagavond om 0.45 een blik op Sky News werpen. (Ook op andere avonden een aanrader.)
National Geographic zonder coverfoto

National Geographic magazine, known for its breathtaking photography, decided this time a picture wasn't worth a thousand words — or even six.
The single-topic September issue, on the complex problems and promise of Africa, is the magazine's first cover without a photograph or illustration since 1988 — and only the second since it began using cover photos regularly in 1959.
The unusual choice was made by the magazine's new editor in chief, Chris Johns, who was a career photographer for 30 years, spending much of that time in Africa. It's the first complete issue published under his direction.
Johns said he wanted to "highlight astonishing stories of renewal, ingenuity and potential heard through unfiltered African voices. These stories counterbalance the bleak headlines of civil war, disease, poverty and extinction."
"Africa isn't one place," Johns said in an interview. "It's a million places. We felt that no single photograph could cover the depth of Africa."
The magazine last went without a cover picture in 1988 when the cover noted the celebration of National Geographic's 100th anniversary.
Bron: AP.
Room with a view
Als u dacht dat een fotojournalist als James Nachtwey zich alleen bezig houdt met de grote zaken des levens zoals oorlog en honger, dan heeft u het mis. Hadden we in Nederland al Eddy Posthuma de Boer die zich druk maakte over een oranje gebouw in zijn straat, nu doet de gerenommeerde Nachtwey een poging om de plaatselijke Rijdende Rechter te halen.
Wat is er aan de hand? Vlakbij het huis van Nachtwey wil een projectontwikkelaar een braakliggend terrein bebouwen met panden die even hoog zijn als de omliggende bebouwing. Ze zullen worden gerealiseerd in onregelmatige breedte zoals u die wel kent van Amsterdamse grachtenpanden. De projectontwikkelaar heeft inmiddels toestemming van de monumentencommissie en de gemeenteraad voor zijn plannen met het huidige (illegale) parkeerterreintje.
Wat is het probleem? James vindt het niet mooi: "De verhoudingen kloppen niet. Het is te hoog en te smal, het is een belachelijk gezicht."
Oordeel zelf:

Veel lelijker dan een gapend gat in de bebouwing met wat asfalt eroverheen gesmeten?
James Nachtwey zal Amsterdam ook wel een lelijke stad vinden, met al die hoge en smalle grachtenpanden die alles behalve gelijkvormig zijn. (Vandaar dat hij zijn komst naar de hoofdstad steeds op het laatste moment afzegt, zoals onlangs bij de World Press Photo Award Days?)
De NCRV staat al te springen om de Rijdende Rechter en Mieke van der Wey naar New York te sturen om dit wereldschokkende conflict te beslechten. Heeft James Nachtwey echt niets beters te doen dan zich hierover op te winden? Is de honger in Darfur al gestild, is de oorlog in Irak al voorbij? Of vindt de gelauwerde fotograaf het vrije uitzicht uit zijn "loft" toch iets belangrijker?
Wat is er aan de hand? Vlakbij het huis van Nachtwey wil een projectontwikkelaar een braakliggend terrein bebouwen met panden die even hoog zijn als de omliggende bebouwing. Ze zullen worden gerealiseerd in onregelmatige breedte zoals u die wel kent van Amsterdamse grachtenpanden. De projectontwikkelaar heeft inmiddels toestemming van de monumentencommissie en de gemeenteraad voor zijn plannen met het huidige (illegale) parkeerterreintje.
Wat is het probleem? James vindt het niet mooi: "De verhoudingen kloppen niet. Het is te hoog en te smal, het is een belachelijk gezicht."
Oordeel zelf:

Veel lelijker dan een gapend gat in de bebouwing met wat asfalt eroverheen gesmeten?
James Nachtwey zal Amsterdam ook wel een lelijke stad vinden, met al die hoge en smalle grachtenpanden die alles behalve gelijkvormig zijn. (Vandaar dat hij zijn komst naar de hoofdstad steeds op het laatste moment afzegt, zoals onlangs bij de World Press Photo Award Days?)
De NCRV staat al te springen om de Rijdende Rechter en Mieke van der Wey naar New York te sturen om dit wereldschokkende conflict te beslechten. Heeft James Nachtwey echt niets beters te doen dan zich hierover op te winden? Is de honger in Darfur al gestild, is de oorlog in Irak al voorbij? Of vindt de gelauwerde fotograaf het vrije uitzicht uit zijn "loft" toch iets belangrijker?
woensdag, augustus 17, 2005
Nikon wint prijzen met topmodellen
Nikon heeft twee belangrijke onderscheidingen in de wacht gesleept bij de EISA Best Product Awards 2005-2006: de Nikon F6 werd uitgeroepen tot Europese analoge camera van het jaar en de Nikon D2X tot Europese professionele camera van het jaar.
dinsdag, augustus 16, 2005
Juan Medina wint CARE Award 2005
Reuters photographer Juan Medina will be presented with the 2005 CARE International Award for Humanitarian Reportage Sept. 1 at the International Festival of Photojournalism in Perpignan, France. Medina won for his images of African immigrants in the Canary Islands. The award was created by CARE France in 1994 with the objective to pay tribute to photographers who bear testimony to major humanitarian catastrophes anywhere in the world.
Juan Medina, born in Buenos Aires, has been a Freelance photographer since 1989. He was a finalist in the 1991 "Mezquita" award, took 2nd place in the 1993 "Premios Constitucion" award given by Fuerteventura Magazine, 3rd place in the 2003 "FotoPres" awards, and was the winner of the 2005 "FotoPres" award. He has been collaborating with the EFE agency since 1999 and with Reuters since 2003. He currently resides in Fuerteventura, in Spain's Canary Islands, covering the flow of people migrating to Europe.
Juan Medina, born in Buenos Aires, has been a Freelance photographer since 1989. He was a finalist in the 1991 "Mezquita" award, took 2nd place in the 1993 "Premios Constitucion" award given by Fuerteventura Magazine, 3rd place in the 2003 "FotoPres" awards, and was the winner of the 2005 "FotoPres" award. He has been collaborating with the EFE agency since 1999 and with Reuters since 2003. He currently resides in Fuerteventura, in Spain's Canary Islands, covering the flow of people migrating to Europe.
VII workshop in oktober
The second VII Seminar will take place October 15th/16th, 2005 in New York City. In addition to new photographer presentations and panel discussions, VII are beefing up the break-out sessions to include more practical subject matter (i.e. "Digital Workflow" and "Personal Projects", "Magazine Assignments" and "Fine Art"). Plus, VII are adding Portfolio Reviews (only 25 are available).
Een ramp komt nooit alleen
Het fonds Slachtofferhulp heeft voor de derde keer een fotowedstrijd in het leven geroepen voor beroepsfotografen. Het thema van de wedstrijd dit jaar is "Onverwacht". Een misdrijf, verkeersongeluk en ramp hebben namelijk gemeen dat ze onverwacht gebeuren.
Het doel van de fotowedstrijd is het benadrukken van de impact van het slachtofferschap én het belang van de hulp. De inzendingen dienen vóór 15 september a.s. in het bezit te zijn van het Fonds Slachtofferhulp en dienen mee naar 3 prijzen (van respectievelijk 2500, 1000 en 500 euro).
Maar er zit een zeer grote adder onder het gras van het wedstrijdreglement:
1. Niet alleen de prijswinnende fotografen, maar alle deelnemende fotografen zijn de rechten op hun ingezonden foto's onherroepelijk kwijt. De organisatie claimt namelijk ook de rechten op de ingezonden foto's die het ooit denkt te kunnen gebruiken voor een fotoboek en "in publicaties voor de verwezenlijking van haar eigen doelstellingen".
2. Naamsvermelding wordt niet gegarandeerd.
Kortom: Het Fonds Slachtofferhulp denkt op een goedkope manier aan een hele stapel professionele foto's te kunnen komen, waarvan de deelnemende fotografen op drie na nooit een cent voor hun werk terug zullen zien.
Des te opmerkelijker is de samenstelling van de jury, waaronder een aantal leden dat steevast het grootste woord heeft over de bescherming van de rechten van fotografen, maar voor deze gelegenheid die luidkeels uitgedragen principes overboord mikt in ruil voor een aardig zakcentje als jurylid. Daar gaat hun geloofwaardigheid (als ze die al hadden).
Dus, tenzij je voor de kat zijn staart wil werken, ben je als inzender dief van je portemonnee als beroepsfotograaf.
Het doel van de fotowedstrijd is het benadrukken van de impact van het slachtofferschap én het belang van de hulp. De inzendingen dienen vóór 15 september a.s. in het bezit te zijn van het Fonds Slachtofferhulp en dienen mee naar 3 prijzen (van respectievelijk 2500, 1000 en 500 euro).
Maar er zit een zeer grote adder onder het gras van het wedstrijdreglement:
1. Niet alleen de prijswinnende fotografen, maar alle deelnemende fotografen zijn de rechten op hun ingezonden foto's onherroepelijk kwijt. De organisatie claimt namelijk ook de rechten op de ingezonden foto's die het ooit denkt te kunnen gebruiken voor een fotoboek en "in publicaties voor de verwezenlijking van haar eigen doelstellingen".
2. Naamsvermelding wordt niet gegarandeerd.
Kortom: Het Fonds Slachtofferhulp denkt op een goedkope manier aan een hele stapel professionele foto's te kunnen komen, waarvan de deelnemende fotografen op drie na nooit een cent voor hun werk terug zullen zien.
Des te opmerkelijker is de samenstelling van de jury, waaronder een aantal leden dat steevast het grootste woord heeft over de bescherming van de rechten van fotografen, maar voor deze gelegenheid die luidkeels uitgedragen principes overboord mikt in ruil voor een aardig zakcentje als jurylid. Daar gaat hun geloofwaardigheid (als ze die al hadden).
Dus, tenzij je voor de kat zijn staart wil werken, ben je als inzender dief van je portemonnee als beroepsfotograaf.
Victoriaans Toronto

Bent u ook zo geschokt door bovenstaande foto? Nou, de inwoners van Toronto (toch al een van de meest preutse steden in de westerse wereld) zijn dat wel.
Toen de afbeelding van tennisster Maria Sharapova verscheen op promotiemateriaal voor het plaatselijke tennistoernooi vlogen de protesten in het rond: "Dit is een seksistische foto! Hier is iets ernstigs fout gegaan!" fulmineerden de plaatselijke puriteinen. Een universiteitsprofessor: "Wansmaak! This picture is selling sex!"
Al gauw werd de "schandalige, foute" foto aangepast en verscheen op ijlings gedrukte nieuwe posters en folders onderstaande "goede, keurige" gephotoshopte foto.
De inwoners van Toronto trekken hun zwarte kousen nog eens op en kunnen weer rustig gaan slapen. In hun bekrompen wereldbeeld is geen plaats voor blote huid en vrouwelijke vormen (zo ondervond ook Madonna in 1990). Of de door hen als "ordinaire troel" bestempelde Sharapova nog deel zal nemen aan tennistoernooien in Toronto is onbekend. Voor deze jaargang heeft ze afgezegd wegens een borstspierblessure. (God straft meteen?)

maandag, augustus 15, 2005
"Sporen van Oorlog" van Jan Banning vertaald in het Engels
"Sporen van oorlog", het boek van Jan Banning over de overlevenden van de Birma en Pakanbaroespoorweg dat in 2003 de ICODO-prijs won, is in het Engels vertaald. Het boek verschijnt vandaag onder de titel "Traces of War. Survivors of the Burma and Sumatra Railways", uitgegeven bij Trolley Books, Londen. Tevens zal het gedistribueerd worden in de Verenigde Staten, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland en in diverse Europese landen zoals Duitsland, Frankrijk en Italië.
zondag, augustus 14, 2005
Darfur-foto’s van Michel de Groot in Antwerpen

Het Zuiderpershuis te Antwerpen toont vanaf 27 augustus foto's van Michel de Groot uit Darfur.
Eind juli 2004 trok Michel de Groot via Tsjaad naar het grensgebied met Darfur, een reeds jarenlang door oorlog geteisterde provincie van Soedan. In dit gebied bracht hij de problematiek van de vluchtelingen uit Darfur in beeld. In de overbevolkte vluchtelingenkampen is een tekort aan voedsel en drinkwater en een groot gebrek aan hygiëne, met veel ziekte en soms sterfte als gevolg.
Naar schatting zijn reeds tienduizenden mensen gedood en zijn meer dan anderhalf miljoen mensen op de vlucht voor aanvallen van de Janjaweed, de Arabische milities die voor een groot deel verantwoordelijk worden gehouden voor het geweld in deze regio. Ondanks afspraken tussen Soedan en Tsjaad om milities aan beide zijden van de grens te ontwapenen en zo het geweld te stoppen, duurt deze humanitaire ramp ondertussen nog steeds onverminderd voort.
Michel de Groot (1969) studeerde fotojournalistiek aan de Foto Academie Amsterdam. Na een carrière als art director bij een reclamebureau begon hij begin 2000 als freelance fotojournalist. Hij werkt voor internationale dagbladen en magazines en richt zich op zowel actualiteiten als op uiteenlopende sociaal maatschappelijke onderwerpen. Hij kreeg onlangs de Eerste Prijs in de categorie ‘Buitenlands Nieuws’ voor de Nederlandse Zilveren Camera / fotojoernalist van het Jaar 2004 award.
Zaterdag 27 augustus t/m zondag 2 oktober
Toegang gratis.